Mömin, həyatının hər mərhələsində, qarşısındakı seçimlər arasından Allah rizasının ən çoxunu seçmək məcburiyətindədir. Allah rizasının ən çox hansı seçimdə olduğunu təsbit etmək üçün əlində olan ən böyük meyar vicdanıdır.
Möminləri digər insanlardan ayıran fərqlərin ən əhəmiyyətlilərindən biri, möminlərin vicdanlarına, inkarçıların isə nəfslərinin əmr etdiyi pis əməllərə tabe olmalarıdır. Bu səbəbdən möminin təbii halı, vicdanı ilə düşündüyü halıdır.
Amma bu, nəfsin möminin üzərində təsiri olmadığı mənasını verməz. Ayədə hz. Yusif (ə.s)-ın söylədiyinin xəbər verildiyi sözdə olduğu kimi, " ... həqiqətən nəfs, Rəbbimin rəhmi xaricində- var gücüylə pisliyi əmr edəndir ... " (Yusif surəsi, 53) Və möminə də Allahın razılığına uyğun olmayan seçimləri əmr edəcəkdir.
Məhz mömin, nəfsin bu oyunlarından vicdanı ilə xilas olar. Möminin bir seçki vəziyyətində ümumiyyətlə ilk düşünüb - yönəldiyi seçim, Allahın rizasının ən çoxudur. Bunun ardınca nəfs dövrəyə girərək digər seçimləri bəzəkli göstərməyə, bəzi "təvil"lərlə (bəhanə tərzi şərhlərlə) bu alternativləri qanuniləşdirməyə çalışacaq. Mömin, bu şərhlərə diqqət etmədən, vicdanının ona göstərdiyi ilk və ən doğru olanın tətbiq etməlidir.